K
K (minuskuła: k) (''ka'') – jedenasta litera alfabetu łacińskiego i czternasta litera alfabetu polskiego. W języku polskim oznacza spółgłoskę zwartą miękkopodniebienną bezdźwięczną. Pochodzi od litery alfabetu fenickiego kaph, za pośrednictwem litery alfabetu greckiego kappa i alfabetu etruskiego.Źródło: Wikipedia
-
181
-
182
-
183Sygnatura: C 116Artykuł
-
184
-
185Sygnatura: C 157Artykuł
-
186Sygnatura: C 375Artykuł
-
187Sygnatura: C 375Artykuł
-
188Sygnatura: C 375Artykuł
-
189Sygnatura: C 477Artykuł
-
190
-
191
-
192
-
193Sygnatura: C 101Artykuł
-
194Sygnatura: C 101Artykuł
-
195Sygnatura: C 101Artykuł
-
196Sygnatura: C 101Artykuł
-
197Sygnatura: C 101Artykuł
-
198od Kowalewski, Karl
Wydane w Jahresheft des Heimatkundlichen Arbeitskreises Lüchow-Dannenberg (1974)Sygnatura: C 1073Artykuł -
199Sygnatura: C 190Artykuł
-
200od Kirsch, Kerstin
Wydane w Berichte und Beiträge des Geisteswissenschaftlichen Zentrums Geschichte und Kultur Ostmitteleuropas e.V. (2003)Sygnatura: C 946Artykuł