K
K (minuskuła: k) (''ka'') – jedenasta litera alfabetu łacińskiego i czternasta litera alfabetu polskiego. W języku polskim oznacza spółgłoskę zwartą miękkopodniebienną bezdźwięczną. Pochodzi od litery alfabetu fenickiego kaph, za pośrednictwem litery alfabetu greckiego kappa i alfabetu etruskiego.Źródło: Wikipedia
-
261
-
262od Kirsch, Kerstin
Wydane w aedificatio terrae : Beiträge zur Umwelt- und Siedlungsarchäologie Mitteleuropas ; Festschrift für Eike Gringmuth-Dallmer zum 65. Geburtstag / hrsg. von Gerson H. Jeute, Jens Schneeweiß und Claudia Theune. - Rahden/Westf.: Leidorf, 2007. - S. 223-228 : Kt. (2007)Sygnatura: D 476 (HB 5.6)Artykuł -
263
-
264
-
265
-
266
-
267od Kirsch, Kerstin
Wydane w Die bäuerliche Ostsiedlung des Mittelalters in Nordostdeutschland : Untersuchungen zum Landesausbau des 12. bis 14. Jahrhunderts im ländlichen Raum / Felix Biermann ; Günter Mangelsdorf (Hrsg.). - Frankfurt am Main [u.a.]: Lang, 2005. - S. 211-226 : Kt. (2005)Sygnatura: B 1375Artykuł -
268
-
269Sygnatura: C 565Artykuł
-
270
-
271Sygnatura: C 1153Artykuł
-
272
-
273
-
274
-
275
-
276
-
277
-
278
-
279
-
280