K
K (minuskuła: k) (''ka'') – jedenasta litera alfabetu łacińskiego i czternasta litera alfabetu polskiego. W języku polskim oznacza spółgłoskę zwartą miękkopodniebienną bezdźwięczną. Pochodzi od litery alfabetu fenickiego kaph, za pośrednictwem litery alfabetu greckiego kappa i alfabetu etruskiego.Źródło: Wikipedia
-
61od Schulze, Hans K.
Wydane w Festschrift für Friedrich von Zahn. Bd. 1: Zur Geschichte und Volkskunde Mitteldeutschlands / hrsg. von Walter Schlesinger. - Köln ; Graz: Böhlau, 1968. - S. 294-312 (1968)Sygnatura: D 1425 / 1 (HB 5.6)Artykuł -
62
-
63
-
64Sygnatura: C 503Artykuł
-
65Sygnatura: C 503Artykuł
-
66Sygnatura: C 503Artykuł
-
67Sygnatura: C 50Artykuł
-
68Sygnatura: C 50Artykuł
-
69
-
70
-
71
-
72
-
73
-
74
-
75
-
76
-
77
-
78
-
79
-
80