K
K (minuskuła: k) (''ka'') – jedenasta litera alfabetu łacińskiego i czternasta litera alfabetu polskiego. W języku polskim oznacza spółgłoskę zwartą miękkopodniebienną bezdźwięczną. Pochodzi od litery alfabetu fenickiego kaph, za pośrednictwem litery alfabetu greckiego kappa i alfabetu etruskiego.Źródło: Wikipedia
-
161Wydane 1977Kolejni autorzy: “…Weber, K.…”
Sygnatura: A 1399 / 120Książka -
162Wydane 1969Kolejni autorzy: “…Kurland, K. H. A.…”
Sygnatura: E 6713 aKsiążka -
163Wydane 1977Kolejni autorzy: “…Keim, K. Dieter…”
Sygnatura: A 2383Książka -
164
-
165Wydane 2000Kolejni autorzy: “…Schulze, Hans K.…”
Sygnatura: E 6299 / 556 / 2 (HB 4.3)Książka -
166Wydane 1900Kolejni autorzy: “…Schmidt, F. L. K.…”
Sygnatura: E 6699 / 331Książka -
167Sygnatura: C 34Artykuł
-
168od Kauffmann, Krystyna, Krentz, Stefanie
Wydane w Mitteilungsblatt / Landesgeschichtliche Vereinigung für die Mark Brandenburg (2009)Sygnatura: C 79Artykuł -
169
-
170
-
171
-
172Sygnatura: C 7Artykuł
-
173
-
174Sygnatura: C 721Artykuł
-
175Sygnatura: C 721Artykuł
-
176Sygnatura: C 721Artykuł
-
177
-
178
-
179Sygnatura: C 414Artykuł
-
180