G
G (wymowa: ''gie'', minuskuła: g) – siódma litera alfabetu łacińskiego, dziesiąta litera alfabetu polskiego.Wywodzi się z greckiej litery gamma (Γ). Pojawiła się w łacinie klasycznej w IV wieku p.n.e. – wcześniej do oznaczania głoski [], tak jak [] używano tej samej litery C. Dodanie do znaku C kreski umożliwiającej powstanie litery G przypisuje się Appiuszowi Klaudiuszowi Cenzorowi (312 r. p.n.e.). Współcześnie używana jest najczęściej do oznaczania głoski [], ale w zależności od języka przed e lub i może też oznaczać np. [], [], [],[] lub []. W języku samoańskim oznacza dźwięk //. Źródło: Wikipedia
-
1
-
2
-
3
-
4
-
5Sygnatura: C 414Artykuł
-
6
-
7
-
8Sygnatura: C 1369Artykuł
-
9Sygnatura: C 1369Artykuł
-
10Sygnatura: C 1369Artykuł
-
11Sygnatura: C 1009Artykuł
-
12
-
13Ratgeber für preußische Volksschullehrer und -Lehrerinnen in Rechts-, Wirtschafts- und Standesfragenod Menzel, G.
Wydane 1927Sygnatura: B 2438Książka -
14
-
15Sygnatura: C 141Artykuł
-
16
-
17
-
18
-
19
-
20